Rozdział 30

* ZAYN *

Wyczekiwaliśmy na lekarza, bo wcześniej powiedział, że ma dla nas ważną wiadomość. Musiał pilnie iść do jakiegoś pacjenta, więc musieliśmy poczekać. Po chwili wysiadł z windy i skierował się ku nam. Od razu podnieśliśmy się z miejsca.
- Nie będę prowadził Cię do swojego gabinetu - zwrócił się do mnie - ponieważ na pewno wszyscy chcecie usłyszeć tą wiadomość. Poza tym nie ma sensu. - uśmiechnął się.
- Mamy dawcę. - powiedział, a ja nie mogłem uwierzyć.
- Kogo ? - spytałem momentalnie.
- Niestety owa osoba chcę pozostać anonimowa. Może pan sam poinformować ukochaną. - uśmiechnął się.
- Dziękuję panie doktorze. - powiedziałem i skierowałem się do Nat, podczas gdy wszyscy skakali i płakali ze szczęścia.
- Co tam kotek ? Jak się czujesz? - spytałem, gdy wszedłem.
- Wyśmienicie. - uśmiechnęła się.
- Mam dla Ciebie świetną wiadomość. - rozpromieniłem się. - Mamy dawcę. - dodałem.
Na początku strasznie się zdziwiła, ale po chwili na jej twarzy pojawił się wielki, promienny uśmiech i zaczęły spływać łzy.
- Kto zgodził się oddać mi serce? - spytała.
- Dawca chcę pozostać anonimowy. - skrzywiłem się.
- Zayn.. mam tylko nadzieję, że to nie Ty, bo inaczej i tak się zabije. - zagroziła.
- Nie kochanie, to nie ja. Będziemy szczęśliwi po przeszczepie. Kocham Cię. - powiedziałem i wpiłem się w jej usta.
- Ja bardziej. - rzekła, gdy się od siebie oderwaliśmy. Po chwili na sale wbiegli wszyscy, zaczęli ją przytulać, przekrzykiwać się. Za 3 dni miała odbyć się operacja. Bałem się troszkę ze względu na to, że może ona tego nie przeżyć, ale musiałem być dobrej myśli. Zresztą strasznie nurtowała mnie sprawa dawcy. Tak bardzo chciałbym wiedzieć, kto ratuje jej zresztą jak i moje życie. Byłem zły na siebie, że trafiła tutaj, ale w sumie cieszę się, bo wtedy nie wiedzielibyśmy, że jest poważnie chora.

3 DNI PÓŹNIEJ * NATALIE *

Leżałam strasznie zdenerwowana. Zaraz miała przyjść pielęgniarka i zabrać mnie na operację. Bałam się.. Nie tyle, co o siebie ale o Zayn'a..
- Liam.. Jesteś najrozsądniejszy.. Jeśli nie przeżyję.- zaczęłam.
- Nie mów tak. - skarcił mnie.
- Ale gdyby to masz się opiekować Zayn'em. On musi żyć tak jak przed informacją o chorobie. Proszę. - dokończyłam mu na ucho. Skinął głową i mocno mnie do siebie przytulił. Pożegnałam się z wszystkimi. Na końcu przyszedł Zayn.
- Kocham Cię mocno i zawszę będę, pamiętaj. - powiedziałam mocno się w niego wtulając.
- Ja Cię kocham mocniej. - uśmiechnął się odsuwając mnie od siebie tak, aby mógł spojrzeć mi w oczy. - Do zobaczenia po operacji. - dodał i delikatnie musnął moje usta.
- Już czas panie Malik. - powiedziała pielęgniarka. Zayn skinął głową, pocałował mnie szybko w policzek i opuścił pomieszczenie. Usiadłam na wózku i zostałam zawieziona na salę operacyjną. Lekarze rozmawiali przez chwilę między sobą. Przez wcześniejsze podanie mi dużej ilości środka znieczulającego odpłynęłam.

* CLEO *

Natalie właśnie była operowana. Mogła umrzeć, chociaż starałam się nie dopuszczać do siebie tak wstrętnej myśli. Byłam strasznie zła na siebie.. Oddaliłyśmy się od siebie z mojej winy. Poświęcałam cały wolny czas na bycie sam na sam z Niall'em, a mogliśmy spędzać chociaż połowę tego czasu wspólnie z przyjaciółmi.. Bo w końcu gdyby nie oni to nie bylibyśmy razem. Chociaż wszystko ma swój skutek.. No, ale nie czas na takie przemyślenia, muszę się modlić, żeby Nat przeżyła. Później naprawię swoje głupie błędy. Wtuliłam się mocno w Niall'a i próbowałam zasnąć. Niestety idealną ciszę zagłuszył Zayn, który znacząco odchrząknął. Wszystkie nasze oczy utkwiły się w nim.
- Słuchajcie.. Widzę jak się męczycie. Operacja potrwa jeszcze kilka godzin. A i tak Natalie od razu się nie wybudzi. - zrobił pauzę. - Idźcie do domu. Przyjdziecie jutro. - powiedział po chwili.
- Nie zostawię jej. - odezwała się Rose.
- Rose, nic tu po nas na razie. - zwrócił się do niej mulat.
- Ty też idziesz? - spytałam.
- Nie, ja nie. Chcę tutaj zostać, ale ona na pewno chciałaby abyście wypoczęli. - ponownie się odezwał.
- Zayn ma rację, teraz nic tu po nas. Przyjedziemy jutro. - odezwał się Harry wstając z miejsca z Rose na rękach. Pożegnaliśmy go i kazaliśmy dzwonić jak by co. Niall wziął mnie na ręce w celu zaniesienia do samochodu, a ja zasnęłam.

* HARRY *

Odezwałem się pierwszy, bo wiedziałem, że Zayn i tak nie odpuści i wygoni nas ze szpitala. Kto jak kto, ale jego Natalie potrzebowała najbardziej. I tak pewnie jak się wybudzi to pierwszy pójdzie Zayn, a dopiero później my. Strasznie się przejmuję tą sytuacją, bo Natalie to moja najlepsza przyjaciółka. To ona pomagała mi z dziewczynami, albo jak się pokłóciłem z chłopakami. To taki nasz aniołek, który znajduję rozwiązanie na wszystko. Myślę, że Bóg da jej drugą szansę, bo ona zasługuję na nią bardziej niż ktokolwiek z nas. Nigdy nie zostawiła nas w potrzebie. Nie raz dziękowałem Bogu, że zesłał Zayn'owi, a w sumie to nam - taki skarb. Zawsze jak do nas przychodziła to nawet jeśli wcześniej miałem zły humor to po jej wejściu cieszyłem ryja jak debil. Traktowałem, traktuję i traktować będę ją jak siostrę, moją młodszą, ale mądrzejszą siostrzyczkę, której za nic w świecie nie dam skrzywdzić. Nie wiem, czy moi przyjaciele jak i ona zdają sobie sprawę, jak bardzo jest dla mnie ważna. Chyba raczej nie, bo nigdy tego aż tak nie okazywałem, ale teraz zacznę. Czekam tylko na telefon od Zayn'a, że wszystko się udało i jadę powiedzieć jej jak bardzo ją kocham.


* ZAYN *

Siedziałem samotnie na korytarzu. Nie chciało mi się nawet spać. Po chwili z sali operacyjnej wyszedł lekarz. Momentalnie zerwałem się z miejsca.
- I co ? - spytałem patrząc na niego niecierpliwie.
Lekarz spojrzał na mnie. Patrzył przez chwilę, a później wziął głęboki oddech. Bałem się, że zaraz powie mi, że operacja się nie udała czy coś. Podszedł poklepał mnie po ramieniu i odezwał się.
- Twoja ukochana...

______________________________________________________________

Dziewczyny spokojnie :D jeśli postanowię skończyć tego bloga to zacznę pisać następnego, ponieważ kocham was mocno. Jesteście częścią mojego życia, tą ważniejszą częścią. Mam tylko nadzieję, że jeśli zacznę nowego bloga w wakacje to że będziecie go czytać, bo bez was to nie ma sensu. A co do zakończenia, które tak szybko nie nastąpi to też nie za bardzo lubię smutne. No ale może się zdecyduje na coś poruszającego, wzruszającego itd. Mogę wam jedynie obiecać, że niezależnie od tego, co się stanie One Direction dalej będzie zespołem i dalej będą się przyjaźnić. ;) No ale jak na razie to koniec rozmów o zakończeniu, jak będę to planować już tak serio, serio to Was o tym poinformuje :*


KOCHAM PIŁKĘ NOŻNĄ KURWA <3 1:1 z ROSJĄ  ; O w sumie to szkoda, że nasz pierwszy gol był spalony, bo wtedy byśmy wygrali a siostra powiedziała, że jak wygramy to się ogoli na łyso ; ooo i ja chciałam to zobaczyć :D a w sobotę meczyk z Czechami ;) tym razem ja się deklaruje ;d jeśli wygramy to sobie zafarbuje MÓJ NATURALNY BRĄZ na zielony... i wyśle Wam zdjęcie xd w końcu zakład nie ? ; DD tylko jeszcze pytanie, czy mamusia pozwoli XDDDD


KOCHAM WAS BICZESY ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥


@Natalia_Ata