Rozdział 24

* NATALIE *

Wstałam strasznie wypoczęta. Tak dobrze się wyspałam pierwszy raz o tamtych zdarzeń. Obok mnie spał jeszcze mój książę. Pocałowałam go delikatnie w policzek i skierowałam się do łazienki. Ubrałam się w TO, a włosy spięłam w niedbałego koka. Zeszłam na dół. Nikogo jeszcze nie było oprócz Hazzy. Siedział na kanapie gapiąc się w martwy punkt na ścianie. Podeszłam do niego.
- Hazzuś, co jest? - spytałam przytulając go do siebie. Przeniósł na mnie wzrok. Miał zaszklone oczy.
- Kocham Rose.. - odpowiedział prawie niedosłyszalnie.
- Dlaczego z tego powodu jesteś smutny? - zapytałam nie odrywając od niego wzroku.
- Bo ona nie odwzajemnia mojego uczucia.. - odparł szeptem spuszczając wzrok na podłogę.
- Skąd wiesz? Warto spróbować. Żyje się tylko raz. - odpowiedziałam i skierowałam się do kuchni.

* HARRY *

Długo zastanawiałem się nad słowami Natalie. Pomyślałem, że chyba powinienem powiedzieć jej, co czuję. Nie chcę marnować szansy i brać życie pełnymi garściami, jeśli tylko jest okazja. Uśmiechnąłem się sam do siebie. Wstałem, udając się na spacer, aby wszystko na spokojnie poukładać sobie w głowie. Po jakichś dwóch godzinach wróciłem z powrotem. Przed telewizorem samotnie siedziała Rose. Odpowiadało mi to. Dosiadłem się.
- Gdzie reszta? - zagadnąłem. Oderwała wzrok od telewizora patrząc na mnie tymi swoimi pięknymi, czekoladowymi oczami.
- Zayn i Nat na górze, Niall z Cleo gdzieś wyszli. Pewnie do Nandos. - zaśmiała się. - Liam z Danielle na jej próbie, a Lou i El poszli na spacer. - uśmiechnęła się. Nie odpowiedziałem tylko odwzajemniłem uśmiech. Po chwili z góry zeszła Natalie, a za nią Zayn. Już mulat chciał usiąść, gdy błagalnie spojrzałem na Nat.
- Zayn, co Ty robisz? Nie siadaj. My wychodzimy. - uśmiechnęła się do mnie i pociągnęła go za rękę. Na szczęście on bez oporów i zbędnych pytań podążył za nią. Siedzieliśmy w ciszy. Rose wzięła laptopa i wchodząc na twitter'a włączyła jakiś rap. Polski rap. W ogóle nie rozumiałem o czym tam śpiewają.
- Dlaczego słuchasz polskich piosenek ? - spytałem zupełnie bez sensu. Uśmiechnęła się.
- Bo czasem lubię posłuchać tego, czego słuchałam przez całe dnie w Polsce. Jestem strasznie przywiązana do tych wykonawców i utworów, które mają dla mnie ogromne znaczenie, ponieważ mają niesamowite przesłanie. - odpowiedziała i skierowała wzrok z powrotem na ekran wsłuchując się w piosenkę.
- Rose... Możemy porozmawiać? - odważyłem się w końcu. Spojrzała na mnie pytająco, wyłączając muzykę.
- Ja... Ja Cię kocham Rose. Nie mogę dalej tego ukrywać. Jesteś dla mnie bardzo ważna. To przy Tobie chcę kłaść się spać i budzić rano. To nasze dzieci chcę wychowywać. To Ciebie chcę mieć dla siebie, choć wiem, że to nie kwestia posiadania. - powiedziałem. Po jej policzku spłynęła łza.
- Harry... Ja .. Też Cię kocham, ale nie możemy być razem, przykro mi. - odpowiedziała powoli, a ja nie wiedziałem, co powiedzieć. Skoro mnie kocha to dlaczego nie chce, ze mną być. Nie rozumiałem. Analizowałem po kolei każde słowo.
- Dlaczego? - spytałem po chwili.
- Jesteś gwiazdą, a ja zwykłą dziewczyną... To nie ma sensu. Twoje fanki mnie zniszczą. A ja zniszczę Tobie karierę.. Przepraszam. - powiedziała i wyszła z domu.
- Jeśli to są prawdziwe fanki to będą cieszyć się moim szczęściem.. Kocham Cię. - powiedziałem już do siebie, a po moich policzkach zaczęły spływać łzy.

* ROSE *

Wyszłam z domu jak najszybciej się dało.. Dlaczego ?  Bo właśnie Harry wyznał mi miłość. Wiem, że może to wyglądać na głupotę z mojej strony, ale ja nie mogę... Kocham go.. Chyba. Nie wiem, co to znaczy prawdziwe uczucie.. Skoro myślałam, że moją prawdziwą miłością był mój aktualnie były ... Myliłam się. A nie chcę pomylić się kolejny raz i cierpieć. Boję się przywiązać do kogoś i zaufać mu w tak dużym stopniu. Jest mi po prostu bardzo ciężko.. Sama nie wiem dlaczego nie powiedziałam mu tego, tylko skłamałam, że nie chcę ze względu na fanki. Siedziałam na ławce w parku. Wokół ani żywej duszy. Wyjęłam telefon z kieszeni i zobaczyłam 48 nieodebranych połączeń. 42 od Harry'ego i 6 od Natalie. Spojrzałam na zegarek i zorientowałam się, że jest po 23. Szybko się podniosłam i ruszyłam w stronę domu. Napisałam tylko szybko sms'a do Nat, że wszystko ok i że zaraz będę. Nie dostałam odpowiedzi. Doszłam pod dom i po cichu weszłam. Ku mojemu zdziwieniu a zarazem nieszczęściu wszyscy siedzieli w salonie. Razem z Danielle i Eleanor.
- Gdzieś Ty była?! - wykrzyczała Nat.
- W parku. Uspokój się. - odpowiedziałam.
- Wiesz jak się martwiliśmy? Więcej tak nie rób. - powiedział Zayn i zrobiliśmy tzw "teletubisiowy uścisk".
- Przepraszam, na pewno się nie powtórzy. - odparłam i spojrzywszy na Hazzę, który wyglądał na smutnego skierowałam się do łazienki. Ogarnęłam i położyłam na łóżku. Postanowiłam, że jutro powiem mu prawdę dlaczego nie chciałam się zgodzić.
Wstałam. Ogarnęłam się, ubrałam i zeszłam na dół.
- O, księżniczka już wstała. - zaśmiał się Lou.
- Matko Rose jest już 16. Ile Ty żeś spała? - wybuchnęła śmiechem Natalie wchodząc do domu jak mniemam z zakupów.
- Szesnasta?! - wydarłam się.
Po chwili do domu wkroczył Harry z jakąś piękną blondynką.
- Hej, to jest Melanie. - przedstawił ją Styles.
Przywitaliśmy się grzecznie. Postanowiliśmy zrobić sobie dzień filmowy. Porozsiadaliśmy się na kanapie i fotelach i zaczęliśmy oglądać. Ta cizia ciągle przytulała, macała i całowała Harry'ego. Po jakimś czasie poszli do jego sypialni. Nawet nie chciałam myśleć, co tam robią. Czyli Loczka mogę sobie odpuścić, skoro już mu nie zależy. Wzruszyłam ramionami i powróciłam do oglądania filmu.
_______________________________________________________________________
Przepraszam, że tak późno dodaję i że krótki, ale mam straszny zapierdziel . :C Pełno sprawdzianów, kartkówek itp. A poza tym te konkursy. Nie wyrabiam powoli. Kolejny powinien pojawić się w sobotę wieczorem lub w niedziele. ;* I ustalmy zasadę 25 komentarzy, jak na razie. Kocham Was <3 / @Natalia_Ata ;)